Onlangs ben ik met collega's op een stilte weekend geweest. Stilte in de zin van letterlijk je mond houden, maar ook stilte in de zin van vertragen en van binnen stil worden om te zien wat er in je opkomt: inzichten, inspiratie, emoties die ruimte krijgen wanneer je even niet ‘aan’ staat. Als een onstuimig wateroppervlak dat tot rust komt zodat je de bodem van het meer of juist je eigen spiegelbeeld kunt zien.