Het is een doordeweekse dag om kwart over zes in de ochtend. Ik lig in bed, dat moment vlak voor je op moet staan. Het is nog donker buiten, maar ondanks dat hoor ik de vogels al opgewekt fluiten. Wanneer ik een uur later naar buiten ga, begint het al langzaamaan licht te worden. De moedige sneeuwklokjes in de tuin wensen me goedemorgen en wanneer ik het tuinhek uitloop lachen de eerste krokussen me toe. Het is alsof, na een grote winterslaap, de wereld ontwaakt.