Vier het leven!

Hoi, ik ben David Booij. Elke maand schrijf ik een nieuwsbrief over in verbinding leven met de natuur en jezelf. Wil je maandelijks inspiratie ontvangen? Geef je hier op:

Hey allemaal,

De afgelopen week was ik ziek. Niet erg ziek, maar genoeg keelpijn en verkoudheid om me ontregelt te voelen– je kent het wel. Het soort ziek zijn dat je dagelijkse routine een stuk zwaarder doet voelen. Dat moment daarna vind ik altijd bijzonder, als je je weer fit voelt. Het is alsof je de wereld aan kunt, meer energie hebt dan ooit te voren. Je voelt je zo dankbaar en geniet van alle kleine dingen die je normaal vaak voor lief neem: eindelijk weer eens diep ademhalen, een goede nachtrust, ruiken en beter proeven! Net als dat je na een blessure intens geniet van kunnen lopen, fietsen, twee handen gebruiken, zelf koken of zonder begeleiding naar de wc. Je voelt weer dat je leeft! Het is alsof je met hernieuwde ogen naar de wereld kijkt en ziet hoe bijzonder het leven is.

Wat een ongelooflijk wonder is ons lichaam. Het is een supercomplex systeem dat, vaak zonder dat we het doorhebben, zichzelf herstelt en aanpast. Bijvoorbeeld hoe je lichaam een virus bestrijdt, een wond herstelt of stress hanteert. Of hoe je, als je naast een spoor woont, na verloop van tijd de treinen niet meer hoort omdat je brein het geluid filtert. Tegelijkertijd, als er een radartje in het systeem niet goed werkt, dan merk je het meteen. Dat kan erg vervelend zijn, en grote gevolgen hebben op je dagelijks leven. Het vraagt inzet, bewustzijn en soms hulp en rust om te herstellen.

Die bewondering voel ik niet alleen voor ons lichaam, maar ook voor de aarde. Het is toch magisch dat op deze planeet, tussen al die andere planeten met alleen zand, rots, ijs of gas, leven mogelijk is. Dat dat ooit ontstaan is, dat is wonderbaarlijk. Via een oerknal, celdeling en evolutie over duizenden jaren, met nu uiteindelijk mensen met zoiets complex als bewustzijn; via een schepping, of wat anders? Hoe dat precies gegaan is zullen we misschien nooit zeker weten, en ook nu nog heeft het ontstaan van leven zoals bij een baby, pup of welp een magie die me verwondert en nietig doet voelen.

Dat ontstaan van leven heeft iets prachtigs, en ook het vergaan ervan, of vooral de balans tussen beiden is fascinerend. Alles wat leeft, sterft op een gegeven moment. Micro-organismen breken die resten af tot voedingsstoffen die weer worden opgenomen door planten, en die eten wij dan weer. Alles in de natuur wordt hergebruikt en opnieuw ingezet in de cyclus van leven. Prachtig!

Wij mogen daar onderdeel van zijn, en afgelopen week ervaarde ik dat intens. Een gevoel van hernieuwde waardering en rust. Ik kan de dingen zien midden in de haast en drukte, met een gevoel van verbinding. Het is alsof ik een nieuwe bril heb opgezet. Ik raak positief ontroerd door mooie momenten zoals: het meisje met de roze jurk die haar teddybeer stevig vasthoudt tijdens de treinreis. De kat van de buren die me elke dag met grote ogen aankijkt. Vrienden die liefdevol zorgen voor hun baby en elkaar. De warmte van de zon op mijn gezicht. De omhelzing van een vriend. De serveerster die met zorg een heerlijke koffie maakt. Een innige knuffel van mijn geliefde.

Het leven is er altijd, met al haar wonderen en schoonheid. Dat ik, dat wij, hier even mogen meelopen en genieten is een voorrecht. Laten we het leven vieren!

Met warme groet,

David

PS. De komende weken neem ik even vakantie. De volgende nieuwsbrief komt op zondag 25 augustus.

---

Blij met deze nieuwsbrief?

• Deel hem met vrienden, buren of collega’s door deze link te sturen.

• Wil je meer? Bekijk alle voorgaande edities in mijn bibliotheek.